Пяты дзень: Марыя з’яўляецца нашым скарбам.

Малітва да Святога Духа

Прыйдзі, Стварыцель Дух Святы, 

Наведай вернікаў сваіх, 

Напоўні ласкай з вышыні 

Сэрцы, што створаны Табой.

Названы Суцяшыцелем, 

Ты - найвышэйшы Бога дар,

Жыцця крыніца і любоў, 

І ўзмацненне нашых душ.

Ты спасылаеш сем дароў, 

Бо маеш сілу ад Айца. 

Праз Сына абяцаны нам, 

Ты мноствам моваў прамаўляў.

Сваёю ласкай асвяці 

Сэрцы і розум нашыя,

І целы нам аздараві, 

І нашы цноты ўзмацняй.

Ты злога духа адгані 

І супакоем адары, 

Заўсёды за сабой вядзі 

І прабачэнне грэшным дай.

Дай праз Цябе Айца пазнаць 

І шлях да Сына пакажы.

Ты - Дух любові іх дваіх, 

Верым Табе ва ўсе часы.

Богу Айцу хвала заўжды

І Сыну ўваскрэсламу. 

Суцяшыцелю, Табе 

Хвала на вечныя вякі. Амэн.

Біблійнае чытанне: Мц 6, 19-21  

Ключавыя словы і фразы для разважання

• «Дзе скарб твой, там будзе і сэрца тваё»

• «Ці Марыя з’яўляецца нашым скарбам?» 

19 Не збірайце сабе скарбаў на зямлі, дзе моль і ржа знішчаюць і дзе злодзеі падкопваюцца і крадуць. 20 Збірайце сабе скарбы ў небе, дзе ні моль, ні ржа не знішчаюць і дзе злодзеі не падкопваюцца і не крадуць. 21 Бо дзе скарб твой, там будзе і сэрца тваё.  

Або іншае чытанне: Ліст Яна Паўла II да манфартанскіх сямей (160-ая гадавіна “Трактату”, 2002 год, № 2) 

2. Святы Людвік-Марыя вельмі пераканана заахвочвае з любоўю кантэмпляваць таямніцу Ўцелаўлення. Сапраўднае ўшанаванне Марыі з’яўляецца хрыстацэнтрычным. Сапраўды, як нагадаў Другі Ватыканскі Сабор, "пабожна разважаючы і прыглядаючыся да Яе ў святле Слова, якое стала чалавекам, Касцёл з пашанай глыбей пранікае ў таямніцу Ўцелаўлення" (Канстытуцыя Lumen Gentium, 65). 

Чытанне святога Людвіка дэ Манфора: Трактат аб сапраўдным ушанаванні Найсвяцейшай Дзевы 178 

Ключавыя словы і фразы для разважання:

• «Каму даверыць гэты скарб?»

• «Складзіце ў Сэрцы Марыі ўсе вашыя скарбы, ласкі і цноты» 

[178] Хоць вы добра мяне разумееце, душы прызначаныя, я буду казаць яшчэ больш адкрыта. Не хавайце золата вашай міласэрнасці, ані срэбра вашай чысціні, ані водаў нябесных ласкаў, ані віна вашых заслугаў і цнотаў у дзіравай торбе, у разбітым і старым куфры, у сапсаванай судзіне, якімі вы з’яўляецеся, бо тады вы будзеце абкрадзеныя злачынцамі, гэта значыць, дэманамі, што шукаюць і сноўдаюць удзень і ўначы, каб гэта зрабіць. Вы можаце забрудзіць дрэнным пахам самалюбства, сваволля і спадзявання на саміх сябе ўсё самае чыстае, што вам дае Бог. Складзіце ў Сэрцы Марыі ўсе вашыя скарбы, ласкі і цноты, бо Яна — Святыня духоўная, Святыня годная, Святыня пабожнасці («Vas  spirituale, vas honorabile, vas  insigne devotionis»). Як толькі сам Бог схаваўся ў гэтай Святыні з усёй сваёй дасканаласцю, Яна Сама сталася цалкам духоўнай і ператварылася ў духоўны прытулак самых адухаўлёных душаў, Яна сталася годным Пасадам самых вялікіх князёў вечнасці, Святыняй пабожнасці і Прытулкам душаў, што найбольш ззяюць лагоднасцю, ласкамі і цнотамі. Нарэшце, Яна сталася багатай, як залаты дом, моцнай, як вежа Давідава, і чыстай, як слановая косць. 

Пытанне:

якія твае найлепшыя рысы? Ці ты настолькі давяраеш Марыі, каб даверыць іх Ёй?

На заканчэнне:

Малітва святога ружанца.