3. Што азначае адданне сябе Марыі

Што азначае адданне сябе Марыі?

Створаная істота робіць крок назад у сваім развіцці, калі аддаецца істоце, ніжэйшай за сябе, і ўдасканальваецца і развіваецца па меры таго, як аддае сябе істоце вышэйшай і лепшай. Лепш за ўсё, калі асоба аддае сябе Маці Божай, таму што Яна Найсвяцейшая і мае для ўсіх усялякія ласкі.

Чым больш асоба наблізіцца да Марыі, тым больш будзе развівацца асабіста і тым больш зробіць добрага, тым больш будзе шчаслівая.

Людзі на розных узроўнях звязаныя з Маці Божай.

Адны вельмі рэдка адклікаюцца да Яе малітвай “Вітай, Марыя” або якім-небудзь кароткім ускліканнем. Гэта самы нізкі ўзровень.

Iншыя моляцца да Яе штодзённа на ружанцы – гэта трошкі вышэйшы ўзровень. 

Яшчэ іншыя далучаюцца да жывога ружанца або ўступаюць у кангрэгацыі, прысвечаныя Ёй. Гэта высокі ўзровень еднасці з Ёй. 

Але найвышэйшы з усіх – гэта цалкавітае адданне сябе Ёй ва ўласнасць. 

Калі Ты хочаш аддаць сябе Маці Божай, Ты павінен Ёй сказаць: „Маці, я люблю Цябе, я цалкам давяраю Табе і таму цалкам аддаюся Табе, каб праз Цябе належаць Хрысту.

Аддаю Табе маё цела з усімі яго членамі і здольнасцямі, маю душу і ўсе яе пачуцці, усе тыя матэрыяльныя рэчы, што ў мяне ёсць і калі-небудзь будуць, а таксама ўсе мае даброты духоўныя і звышнатуральныя.

Аддаюся Табе ў распараджэнне, каб Ты лічыла мяне сваёй уласнасцю і рабіла са мной і з тым, што ў мяне ёсць, усё, што Табе падабаецца. 

Я ведаю, што лепш за мяне Ты ведаеш Волю Божую, таму я прашу, каб Ты не глядзела на маю волю і мае жаданні, калі яны не будуць супадаць з Тваімі, а выканала Свае і Божыя планы, нават насуперак маёй волі."

Той, хто аддае Марыі сваё цела, дазваляе Ёй рабіць з ім тое, што Яна лічыць патрэбным і карысным. Калі Яна захоча даць целу радасць, то я прыму радасць. Калі Ёй будзе патрэбна мая хвароба, я прыму хваробу (цярпенне). Усе пачуцці майго цела павінны быць Яе ўласнасцю.

Я аддаю Марыі душу з усімі яе пачуццямі. Гэтым я дазваляю Ёй усё ў сабе пазмяняць. Пазмяняць думкі, каб яны сталіся падобнымі да Яе думак. Прагненні, каб яны станавіліся бліжэйшымі да Яе прагненняў. Пачуцці, каб яны з’ядноўваліся з Яе пачуццямі. Я хачу мець душу, цалкам адкрытую на ўсё, што Марыя пажадае мне перадаць. 

Я таксама дазваляю ўсё, што ёсць у мяне ў душы, Ёй забраць.

Я аддаю Марыі ўсе знешнія даброты. З гэтай хвіліны ўсё, што я маю: вопратка, гадзіннік, аловак, жытло, усё, што маю і буду мець, з’яўляецца Яе ўласнасцю і з Яе дазволу.  

Я аддаю Марыі таксама ўсе даброты звышнатуральныя. Ёсць сярод іх такія, ад якіх нельга адмовіцца. Гэта асабістыя заслугі і ступень асвячальнай ласкі. Гэта таксама аддаю Марыі, каб Яна іх “захавала”.

Ёсць і такія, якія можна уступіць: адпусты, узнагарода, плёны малітвы. Гэта я дазваляю аддаць таму, каму Яна пажадае.  

Ты павінен вельмі добра над гэтым паразважаць. Калі Ты баішся такога аддання сябе, падумай, ці не занадта мала ты давяраеш Марыі. Калі такім чынам ты аддасі сябе, ты сам і ўсё тваё становіцца з гэтай хвіліны ўласнасцю Маці Божай. Таксама і твая будучыня цяпер перададзена ў Яе рукі. Гэта найвышэйшы акт ушанавання, даверу і любові, а яго наступствы могуць быць  вельмі каштоўнымі. 

Памятай, аднак, што аддаючы сябе, не ты робіш Марыі паслугу, а гэта Яна праяўляе да цябе вялікую любоў праз тое, што падсоўвае табе жаданне аддання сябе і прагне цябе прыняць.