Калі ты ўжо ўмееш вытрывала жыць у асвячальнай ласцы, можаш выкарыстаць наступны выпрабаваны спосаб паглыблення на шляху аддання. […]
Этап першы
1. Бязмежна давяраць Марыі. Давер з’яўляецца падставай аддання. Трэба часта казаць Марыі: „Я цалкам Табе давяраю”, "Я ведаю, што Ты ўсё можаш выпрасіць.”
2. Усё прасіць у Марыі. Для стварэння трывалага прыняцця пасрэдніцтва Марыі варта нейкі час, напрыклад, некалькі тыдняў, маліцца толькі да Марыі, а да Бога заўсёды ў Яе свядома перажытай прысутнасці або праз Яе заступніцтва.
3. Размаўляць з Ёй. Нават, калі нічога табе не трэба, кіраваць да Яе не толькі просьбы, але і праслаўленне, падзяку, дзяліцца з Ёй уражаннямі, пачуццямі, якія датычацца добрых спраў жыцця. Замест таго, каб думаць самому, думаць “да Марыі”.
Этап другі
1. Прасіць, каб Яна ўзяла нас ва ўласнасць. Гэта не мы робім Ёй паслугу, калі аддаемся Ёй, гэта Яна праяўляе да нас Сваю міласэрнасць і ласку, калі хоча нас прыняць. Адданне трэба ўзняць на больш чулы ўзровень праз просьбу аб прыняцці. Мы павінны прасіць аб гэтым моцна, часта, з даверам і шчыра.
2. Адносіцца да Яе як малое дзіця. Трэба прагнуць быць усё меншым, менш самадзейным.
3. Пра ўсё пытацца і на ўсё прасіць дазволу. Гэта азначае пытацца нават пра тую рэч, якая можа быць настолькі маленькая і нязначная, што пра яе ўвогуле не трэба пытацца.
Этап трэці
1. Хадзіць у прысутнасці Езуса і Найсвяцейшай Маці. З цягам часу “ўсяго прасіць” зменіцца на жыццё “пад вокам” Езуса і Марыі. Досыць простага духоўнага позірку і ты ўжо будзеш разумець ці Марыя згаджаецца, ці не, ці дазваляе, ці забараняе.
2. Аддаць сябе Найсвяцейшай Панне Марыі як начынне, каб прывесці бліжніх да Хрыста праз Марыю. Гаварыць Ёй пра бліжніх, з якімі мы сустракаемся на працягу дня, і аддаваць іх, а таксама іх справы.
3. Аддаванне зрабіць цалкавітым, каб яно ахоплівала ўсе справы жыцця без выключэння. Выпрацоўваць у сабе такую прыхільнасць, каб увесь час быць у распараджэнні Маці Божай і выконваць Яе волю, а таксама зрабіць тое, што пажадае касцёльная ўлада.